Η τύπισσα λοιπόν, καλοντυμένη, φρεσκολουσμένη και γεμάτη χαρά (όπως πάντα άλλωστε, όταν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις) και ο τύπος κλασικά όμορφος! Αλλά όταν λέμε για ομορφιά εννοούμε ΟΜΟΡΦΙΑ ρε παιδί μου! Απορώ αν θα μου λείψουν ή αν ήδη μου λείπουν εκείνες οι παλιές συζητήσεις τα βράδυα.. Ειλικρινά η τύπισσα έχει τόση υπομονή που ό, τι και να της κάνει ο τύπος αυτή αντέχει.. Σαν παντρεμένο ζευγάρι είναι που ήρθε να μου κάνει ΝΤΟΥ λες κι εγώ δε ξέρω από τέτοια! Τέλος πάντων, να μη τα πολυλογώ, ο τύπος μού την είχε στημένη και η τύπισσα ήταν από μια γωνία και κοίταζε, που λέει κι ο λαός. Κι όταν λέω "στημένη" εννοώ είχε στήσει παιχνίδι και έπαιζε!
Ε, με τα πολλά πέρασε κι αυτή η έκλπηξη που κυλούσε μέσα μου για κάμποσες ώρες και χόρευε μόνη της κάπου αλλού! Δε ξέρω τι άλλο να πω πάνω σ' αυτό. Υπάρχουν δηλαδή πάρα μα ΠΑΡΑ πολλά ακόμα αλλά δε λέει να αρχίσω να αραδειάζω εδώ όλη τη χρυσόσκονη από το στόρυ..
Δεν βγάζει και πολλά αυτό εδώ αλλά είχα καιρό να ασχοληθώ με το ερήπιο-μπλογκ και είπα να γράψω κάτι που να κινείται σε κλασικές καταστάσεις.
Στον Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου