δεν είμαι από 'δω

χθες το βράδυ στον ύπνο μου είδα ότι οι άνθρωποι είναι ικανοί να βλέπουν στα όνειρά τους την ευτυχία

Don't you want me anymore?

τότε και τώρα

Πάνε όσα ονειρεύτηκες, αν τα ονειρεύτηκες.

Τώρα τα έχασες όλα αφού....

Με τη ντροπή μια νύχτα πέρασες

κι ως το πρωί, κοίτα πως γέρασες.

Μες στη σιωπή κοίτα πως κόλλησες

κι αν κάτι πεις, θα πεις πως ξόφλησες.

Μιχάλης Μυτακίδης

Ελένη

πὼς τόσος πόνος τόση ζωὴ
πῆγαν στὴν ἄβυσσο
γιὰ ἕνα πουκάμισο ἀδειανὸ γιὰ μίαν Ἑλένη.

Γ.Σεφέρης

στα είπα όλα

βροχή, τσιγάρα και λίγη δήθεν κουλτούρα
τι σε έκανε να ταξιδέψεις μέχρι εδώ;
"μ' αρέσει να γράφω για 'σένα", μου είπε
το βαρύ πλεκτό ήταν ήδη μαδημένο από το μίσος της βροχής..
ανέβηκα τις σκάλες αργά αργά μες στο σκοτάδι, φοβισμένη μεν από τους ήχους της σιωπής, αποφασισμένη δε να φτάσω στο άπιαστο "ψηλά"
ένιωσα σαν κάτι να 'χε χαθεί αλλά όσο ανέβαινα το αναπλήρωνε η παγωμάρα του μέρους..
"γιατί είσαι θλιμμένη;" η απάντηση ήταν τόσο μακριά.. μα τόσο μακριά/ μακάρι να ήταν δίπλα μου να μπορούσα ταυτόχρονα να απαντήσω σε όλες τις υπόλοιπες ερωτήσεις που μου χρέωνε..
ας πάει κι αυτό στα χαμένα.. άλλωστε "ο χαμένος τα παίρνει όλα" (που εύχομαι ο καταραμένος αυτός ποιητής να μην λέει ψέματα σε αυτό του το τραγούδι)

καλημέρα και όνειρα γλυκά (στην Κ.)

ΜΙΑ ΕΥΧΗ

- Κάνε μια ευχή με μια λέξη

- Όχι πόνος

- Μα αυτές είναι δύο
- Στ' αρχίδια μου.

Αγγελάκας Γιάννης

ευχαριστώ λοιπόν..

Την πρώτη φορά ήταν σαν να ‘χε αρπάξει φωτιά
κάπου μέσα βαθιά, κάτι μες στην ψυχή μου
κοιτούσα τις φλόγες κι αυτόν τον αέρα μακριά
να αλλάζει αργά τις σκιές της ερήμου

Χορεύοντας μου ‘δειξες μέσα σε πέντε λεπτά
τι θα πει πουθενά και πώς χάνεται ο χρόνος
ότι αν το πιστέψεις στ’ αλήθεια η αγάπη μπορεί
ότι αν αφεθείς σ’ οδηγάει ο δρόμος

Από τότε περάσανε χρόνια, κυλήσαν νερά
όμως κάπου βαθιά η φωτιά καίει ακόμη
λυπάμαι που έφυγα εκείνη τη νύχτα κρυφά
βιαστικά και χωρίς να ζητήσω συγγνώμη

Το μόνο που θα ‘θελα κάποτε αν σε ξαναδώ

είναι να πω ευχαριστώ για το θαύμα που είδα

και να δώσω για μια τελευταία φορά το ρυθμό
στον τρελό σου χορό, στην λευκή καταιγίδα..

Παύλος Παυλίδης

Νίκος Παπάζογλου

με αφορμή τον θάνατό του, σκέφτηκα να ανεβάσω ένα απ' τα χαρακτηριστικότερα τραγούδια του Νίκου Παπάζογλου.. Φτωχότερο το ελληνικό τραγούδι λοιπόν..
Σ'αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω..

Ν σκέτο

N

Ν

ούτε ένας ψίθυρος δεν βγήκε.. πού να 'ξερε πως θα πέθαινα γι' αυτη.. τα πράγματα δεν θα κυλούσαν τόσο απλά όσο μου τα φανέρωνε μέρα με τη μέρα.. σε παρακαλώ γύρνα πίσω...